ความรู้ใหม่จากคนปวดเข่า

โอยยย..ปวดเข่าครับ อาการที่เคยกำเริบ เมื่อเดือนที่แล้วหลังจากไปพบแพทย์ บอกเล่าสาระ ดิบๆ ให้มราบก่อนได้วิธีบำบัดเข่าสุดเจ๋ง เจ๋งที่ว่าทั้งวิธีการ และจำนวนต่อวัน คุณหมอผู้ใจดี สั่งผมมาว่า ช่วงนี้ให้ระวังตัว อย่าออกไปไหนที่ต้องเดินไกลๆ และต้องบำบัดให้ได้วันลพ 100 ครั้ง วิธีการน่ะหรือครับ

ก็ให้นั่งแล้วเหยียดเท้าตรง ยกขาขึ้นทั้งที่เหยียดตรงอย่างนั้น แล้วค้างไว้ ราวๆ 1 นาที ทำ 100 ครั้ง โอ้เจ๋งๆ ก็ทำบ้างผ่อนบ้าง อาการปวดเข้าของผมคือสะบ้าอักเสบ เหตุเพราะกล้ามเนื้อที่ยึดระหว่างสะบ้า ติดกับข้อเข่าไม่แข็งแรง การทำกายภาพท่านี้เลยเป็นการช่วยให้กล้ามเนื้อที่ว่าแย็งแรง โป๊กๆ

แล้วผมก็เลยถามหมอเรื่องผ้าที่เราใช้รัดเข่าเวลาออกทริป ตามมานานคงงงล่ะสิครับว่าเกี่ยวอะไรตรงไหนกัน ก็เนี่ยๆ กำลังจะสอดเรื่องเข้าไปล่ะ รับรองเกี่ยวด้วยกันหมด เลย รวมทั้งภาพบนด้วยครับ

อ่ะต่อ.. ที่ถามหมอ ก็เพราะว่าทริปล่าสุดที่ไปมาคือแก่งกระจาน ตอนเดินเก็บภาพก็ใช้ผ้ารัดเข่าไปด้วย ใส่แล้วรู้สึกเข้ากระชับ เดินได้ไกลไม่รู้สึกเจ็บ หลังจากถามไปได้คำตอบมาว่า ผ้ารัดเข่าจะให้ดีต้องเป็นแบบที่เจาะเนื้อผ้าเป็นวงตรงลูกสะบ้าที่เข่าเรา เพื่อช่วยประคองลูกสะบ้าให้เข้าที่เวลาเดิน ป้องกันอาการสะบ้าสึก

แล้วถ้าใช้แบบเนื้อผ้าทึบล้วนเลยล่ะจะเป็นยังไง หมอใจดีบอกว่า ปกติโดยทั่วไปของคนเวลาเดินหรือเคลื่อนไหว สะบ้าจะมีการถูกับชิ้นกระดูกทำให้เกิดการสึกของลูกสะบ้าอยู่ตลอด แต่จะเป็นแรงระับปกติทำให้สึกแค่กระดูดอ่อนที่เคลือบสะบ้าเท่านั้น สามารถงอกเสริมได้เอง แต่ถ้าเราสวมผ้ารัดเข่าที่ทึบ ก็เท่ากับเป็นการกดลูกสะบ้าลงไป เวลาเคลื่อนไหวก็จะสึกมากกว่า ง่ะ.. แล้วเราทำอะไรลงไปเนี่ยเมื่อทริปที่แล้ว


ภาพบนผมเก็บระหว่างระทะเลหมอกที่จุดชมบนแคมป์พะเนินทุ่ง ใจล่ะอยากจะเปลี่ยนอาทิตย์เป็นพระจันทร์มากกว่า คงเวงกว่าเยอะ แต่ก็ติดรถมาด้วย ก็น่ะล่ะ ที่จอดก็มีเยอะแยะ ดันมาจอดตรงนี้ซะงั้น และก็แปลกมือก็ถือกล้องไป ใจก็กะไปถ่ายภาพทะเลหมอก ภาพที่ได้มา เป็นมุมตรงข้ามซะได้